Romy deelt haar appartement met een vriendin
Ik dacht steeds vaker: oh ja, die kamer. Eigenlijk kwam ik er nooit.
Romy (26) verliet zo’n drie jaar geleden haar ouderlijk huis voor een fijn huurappartement in Hatert. Vrij snel nadat ze erheen was verhuisd, vroeg ze een vriendin om bij haar in te trekken. Zij was toch al vaak over de vloer, en Romy had een kamer over. ‘We delen de huur, zodat die voor ons allebei wat lager is. En het is fijn dat zij soms een middag kan thuiswerken, en op mijn hond Bella kan passen.’
Krappe woningmarkt
Romy helpt graag iemand aan woonruimte. Ze kent de krapte op de woningmarkt maar al te goed. Zelf zocht ze al ruim twee jaar naar een eigen woning, voordat ze haar huidige appartement vond. ‘Zeker het laatste half jaar reageerde ik op alles wat maar een beetje in de buurt was. Dit appartement ging via loting. Ik heb superveel geluk gehad, want er waren veel reacties en ik stond tweede op de lijst. De persoon voor mij vond het te ver van het centrum, dus die wilde het niet. Voor mij is het hier juist ideaal, want ik ben zo op de snelweg naar mijn werk.’
Kamer over
De vriendschap tussen Romy en haar huisgenoot ontstond op een bijzondere manier. ‘Wij kennen elkaar van de stal waar onze pony’s stonden. Daar waren we allebei veel, vaak tot best laat. Als we dan klaar waren, gingen we steeds vaker samen eten, en leerden we elkaar goed kennen.’
Toch dacht Romy niet direct aan haar vriendin als huisgenoot. ‘Ik dacht vooral steeds vaker: oh ja, die kamer. Dan was ik er weer even om iets op te ruimen, maar verder kwam ik er nooit. Er was dus best ruimte voor iemand anders. Wel vroeg ik me af of het zomaar mocht, iemand erbij in mijn appartement. Online kon ik dat moeilijk vinden, dus heb ik uiteindelijk een mail gestuurd naar de woningcorporatie. Die schreven terug dat een tweede huurder zich gewoon mocht inschrijven op dit adres.’
Delen: de woning en de liefde voor dieren
Pas daarna kwamen Romy en haar vriendin op het idee om het appartement te gaan delen. ‘Waarom proberen we het niet gewoon, dachten we. En áls er dan iemand bij mij zou komen wonen, dan heel graag iemand die net zoveel van dieren houdt als ik.’
Daarover hoeft Romy zich bij haar huisgenoot geen zorgen te maken. Dat blijkt wel uit het feit dat zij regelmatig op Romy’s hond Bella past. En uit haar reactie toen onlangs ook Piet, de kat, erbij kwam. ‘Eerst was Piet er tijdelijk, maar mijn huisgenoot werd daar zo blij van, dat ze meteen vroeg of we hem niet konden houden. Dat leek mij ook wel wat. Dus is Piet gebleven.’
Samen op één lijn
De tip die Romy anderen wil meegeven is dan ook: voordat je besluit om je huis te gaan delen, zorg dan dat je iemand al goed kent. En dat je op één lijn zit over de dingen die voor jou belangrijk zijn. ‘Ik zou niet zomaar een advertentie hebben gezet. Ik vind het belangrijk dat ik me op mijn gemak voel bij de persoon met wie ik samenleef. In dit geval wist ik dat dat wel goed zou komen.’
Romy en haar huisgenoot delen dan wel de huur, maar legden geen afspraken vast, bijvoorbeeld in een huurcontract. ‘We eten vaak samen, dus over koken en het gebruik van de keuken hoeven we niets af te spreken. En dingen zoals bezoek ontvangen gaan ook gewoon vanzelf goed. Voor de woningcorporatie blijf ik gewoon de hoofdhuurder, daar is niets aan veranderd. Hoelang we hier samen blijven wonen, dat zien we wel. Het is niet alsof we allebei zomaar een andere, betaalbare woning vinden. Dat willen we trouwens ook helemaal niet.’
Blije vriendin én huisgenoot
‘Ik ben erg blij met ons appartement’, zegt Romy’s huisgenoot. ‘Hiervoor woonde ik in een studentenhuis. Dat was best vies, en doordat er steeds nieuwe, jongere mensen kwamen wonen, raakte ik de aansluiting een beetje kwijt. Ik was bijna afgestudeerd en aan het kijken naar een volgende stap, qua wonen. Romy’s appartement blijkt ideaal. Het is fijn om samen te eten, en te chillen. We kunnen goed samenleven; dat zou ik echt niet met al mijn vriendinnen zo kunnen, hoeveel ik ook van ze houd. Het huishouden regelen we samen en we kunnen de taken goed verdelen. En het appartement zelf is ook top, met twee balkons, uitzicht op het bos, en dicht bij alles wat we nodig hebben.’